White Lies – Farewell To The Fairground

Pożegnanie z lunaparkiem

W oczach wciąż mamy światło
Zostawiamy ten lunapark
A sen coraz mroczniejszy się staje
Cyrk nie umiera nigdy
Gra niebiosa dręczy zawsze
Wiem, że zostać nie możemy

Pożegnanie z lunaparkiem1
Karuzele2 już tu nie działają
Żegnamy się z wymarłym miastem
Dopóki lód nie zacznie topnieć3

To miejsce błyszczało
Widzę to w moich pełnych nadziei snach
Teraz muszę się stąd wyrwać
Poruszamy się do gwiazd
I wszystko, czego dotkniemy, staje się nasze
Zatrzymajmy ciepło, póki mamy dzień

Pożegnanie z lunaparkiem
Karuzele już tu nie działają
Żegnamy się z wymarłym miastem
Dopóki lód nie zacznie topnieć

Kierujemy się na południe, trzymaj mnie za rękę
Czuję się, jakbym zrzucał z siebie ubranie
I biegnę po śniegu tam, gdzie słońce zachodzi
I wciąż jestem z Tobą

Nie przestawaj biec
Nie przestawaj, nie przestawaj biec
Nie ma miejsca lepszego niż dom
Nie ma miejsca lepszego niż dom

Pożegnanie z lunaparkiem
Karuzele już tu nie działają
Żegnamy się z wymarłym miastem
Dopóki lód nie zacznie topnieć

Kierujemy się na południe, trzymaj mnie za rękę
Czuję się, jakbym zrzucał z siebie ubranie
I biegnę po śniegu tam, gdzie słońce zachodzi
I wciąż jestem z Tobą

TEKST: Harry McVEIGH, Charles CAVE, Jack LAWRENCE-BROWN
ALBUM: To Lose My Life… (2009)
TŁUMACZENIE: Marek J. Śmietański

1) Lunapark może tu oznaczać młodość, którą każdy na swój sposób żegna, dorastając…
2) Karuzele symbolizują mechanizmy, które stosujemy, żeby pozbyć się lęków (np. zaglądając pod łóżko, żeby odegnać strachy albo po prostu jedząc lody, żeby odegnać smutek).
3) Gdy lód topnieje, robi miejsce na nowe życie. Mroczny okres zimna powoli przechodzi w wiosnę i świat ma szansę się zazielenić…

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.