Napoleon Bonaparte Pierwszy i Drugi
Oto światło, które pada na moje drzwi
Migoczące światło, które nigdy nie gaśnie
A ja mogę, mogę jechać Twoją drogą
Powiedz mi, kto może, może pomóc na mojej drodze
Mmm, co za widok, widok palący ego
Trzymaj się ciepło i nigdy nie odpuszczaj
A to światło podążające moją drogą
Porównałem z tym, co widzieli inni
Nieustraszony Napoleon je dojrzał
Jak dźwięk, który brzmiał głośno w jego śnie
I stoję wciąż uwięziony przed czterema drogami
Wiatr i śnieg, Niebiosa i ja
Należę wszędzie tam, gdzie tacy ludzie bywają
Czuję jak to wypala mi oczy
A to światło podążające moją drogą
Porównałem z tym, co widzieli inni
Nieustraszony Napoleon je dojrzał
Jak dźwięk, który brzmiał głośno w jego śnie
Niebiańskie dziecię, to mnie ekscytuje,
Skarbie, wiem, że to prawda
Cóż, dostałem tę wiadomość, która sprawia, że czuję się dobrze
Która przeprowadza mnie przez noc
Trzymaj mnie, trzymaj mnie, trzymaj mnie, trzymaj mnie!
Cóż, podążam przez życie jak lampa sztormowa
Oświetlając drogę, którą kroczę
Rozprzestrzeniając tą muzykę, wstrzykując światło
Proszę zatrzymaj to, by nigdy nie odeszło
Trzymaj mnie, trzymaj mnie, trzymaj mnie, trzymaj mnie!
Wciąż myślę o Napoleonie i jego poprzednikach
Podobieństwa wydają się istnieć
I podążam za tym, podążam za tym, obserwuję wciąż
Napoleon nie zignorowałby tego.
Trzymaj mnie, trzymaj mnie, trzymaj mnie, trzymaj mnie!
