Ze względu na stan zdrowia Tommy Emmanuel był zmuszony odwołać listopadową trasę koncertową. Jednak co się odwlecze, to nie uciecze i genialny australijski gitarzysta w marcu wrócił do Europy w doskonałej formie. Licznie zgromadzona w łódzkiej Wytwórni publiczność przyjęła go bardzo gorąco, włącznie z wręczeniem pod koniec koncertu ogromnego czerwonego serca. Mistrz technik fingerstyle* i slapping** odwdzięczył się świetnym koncertem, udowadniając, że o kłopotach zdrowotnych już nie pamięta. Tommy zaprezentował bardzo zróżnicowany repertuar, tak samo jak różnorodna jest jego autorska twórczość. W jego grze pojawiły się brzmienia charakterystyczne dla jazzu, country, bluegrass, bluesa, popu, a także flamenco i muzyki klasycznej. Kto nie miał okazji widzieć i słyszeć Emmanuela w akcji mógł dobitnie się przekonać, że jedna osoba potrafi sprawić wrażenie obecności na scenie kompletnego zespołu.
*) fingerstyle – przełożenie techniki pianistycznej na gitarę, gdzie kciuk prawej ręki pełni taką samą rolę jak lewa ręka pianisty, natomiast pozostałe palce wykonują taką samą pracę jak jego prawa ręka. Charakterystycznym elementem tego stylu jest łączenie na jednym instrumencie melodii, basu, podkładu rytmicznego czy nawet elementów perkusyjnych.
**) slapping (inaczej klang) – technika gry na gitarze basowej opierająca się na dwóch partiach: slapie – energicznym uderzeniu kciukiem w strunę tak, by by po uderzeniu wydobyła ona czysty dźwięk w skutek otarcia o podstrunnicę oraz popie – dynamicznym poderwaniu struny, która obijając się o progi instrumentu wyda charakterystyczny, podobny do poprzedniego dźwięk.
Marek J. Śmietański
PS. Dziękujemy klubowi Wytwórnia za akredytację foto.
